നീ രാവ്...
നീ രാവിൻ്റെ സഖി. ധാത്രി. നീളം കൂടിയ മുടിയിൽ പാലപ്പൂവിൻ്റെ സുഗന്ധം പേറുന്നവൾ.
നിൻ്റെ അനുരാഗത്തിൻ്റെ സുഗന്ധമേറെ വശ്യമാണ്. നീ വശങ്കരി , പ്രിയങ്കരി ആണ്.
നിലാവ് പോലെ പുഞ്ചിരിക്കുന്നവൾ .
എന്നിലെ ഇരുട്ടിനെ ഇല്ലാതാക്കി എന്നിൽ പ്രകാശം പരത്തുന്നവൾ .
നീ സമ്മോഹനം ചെയ്യുന്നതോ , എന്നിലെ ദേഷ്യ ഭാവത്തിൻ്റെ സ്തംഭനം ചെയ്യുന്നവളോ എന്ന് അറിയില്ല , പക്ഷെ , നിന്നിൽ അവസാനിക്കാത്ത രാവുകൾ എനിക്ക് ഇനി ഉണ്ടാകുവാൻ ഇടയില്ല.
നിദ്ര എന്നെ വിളിക്കുമ്പോഴും അതിലും ഉപരി ആയി നീ എന്നെ വിളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നാറുണ്ട്.
മരീചിക ആണോ അപ്പോൾ നീ ??
ഞാൻ കാവ്യ ഭാവന പറയുന്നതല്ല , അനുഭവം മാത്രം. ചിലപ്പോൾ എൻ്റെ കിനാവുകൾ മാത്രമാകാം.
എങ്കിലും , അവയിലും മാസ്മരികമായ ഒരു ചാരുത തോന്നുന്നത് കൊണ്ട് കുത്തിക്കുറിക്കുന്നു എന്നേ ഉള്ളൂ.
അഭിപ്രായങ്ങള്
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ